Purchawka chropowata - Lycoperdon perlatum

Dziś proponuję purchawkę pokrojoną w plasterki i usmażoną. Do spożycia nadają się tylko młode okazy białe w środku. Można spotkać się z sugestią by obrać skórkę z purchawek (ze względów raczej estetycznych), mi jednak nie przeszkadzała. Jest to grzyb pospolity jednak rzadko zbierany. Powiem szczerze, że byłem ciekawy co do smaku purchawki i nie zawiodłem się, są całkiem smaczne. Grzyby w naturalnym środowisku można obejrzeć tutaj.

Następnym razem spróbuje usmażone w cieście. Pokrajane w plasterki obtaczamy w rzadkim cieście z mąki i wody z odrobiną soli i smażymy na złocisty kolor.

Nazwy potoczne:

prochówka kolczysta, purchawka chropawa, purchawka chropowa rozszerzona, purchawka perełkowata, purchawka szorstka, purchawka brodawkowata, prochówka, purchadka, purchawica, purchówka, puchawka, kurzawka.

Maślak pstry - Suillus variegatus

Kapelusz o średnicy 5–14 cm, u młodych okazów półkolisty z podwiniętymi brzegami, potem poduchowaty z ostrym brzegiem. Skórka za młodu ma kolor od żółtego lub żółtosiwego przez oliwkowy do brudnopomarańczowego i jest pilśniowata, potem staje się ochrowobrązowa do bladopomarańczowej. Jej powierzchnia pokryta jest drobnymi kosmkami, które u starszych okazów czasami zanikają. Rurki dość krótkie, za młodu żółte lub bladopomarańczowe, potem ciemnooliwkowe. Po uciśnięciu najpierw sinieją, potem brązowieją. Trzon wysokość 4-10 cm, grubość 2-4 cm. Jest walcowaty, gładki i dołem zgrubiały. Ma żółty lub żółtobrązowawy kolor z lekkim czerwonawym odcieniem. Miąższ twardy, bladożółty lub bladopomarańczowy, po przekrajaniu lekko błękitniejący nad rurkami i pod powierzchnią trzonu cytrynowożółty, po przekrojeniu miejscami lekko sinieje (lekko błękitnieje). Smak nieznaczny, zapach oryginalny, nieco przypominający igliwie. Owocniki wyrastają od lata do jesieni. W Polsce miejscami jest pospolity. Występuje w lasach iglastych, szczególnie pod sosną i na wrzosowiskach w miejscach wilgotnych.

Nazwy potoczne:

bagniak, grzyb pstry, jakub, jakubek, łosiak, murzynek, piasecznik, twardak, twardzioszek, grzyb twardzioszek, borowik pstry, bagniak, murzynek, twardak, ugacz, piasecznik, piaskowiec, hubanek

Maślak zwyczajny - Suillus luteus

Maślak zwyczajny już się przewinął na blogu tutaj. Maślaki można zrobić na wiele sposobów, tym razem usmażymy na maśle:

1. Maślaki należy obrać, wypłukać i pokroić na mniejsze fragmenty
2. Najpierw dusimy pod przykryciem aż puszczą wodę, potem odparowujemy nadmiar wody i smażymy (w międzyczasie doprawiamy do smaku)
3. Tak zrobione maślaki można jeść z chlebem lub pokusić się o jajecznicę i wbić jajka

Gołąbek zielonawy - Russula virescens

Chyba najbardziej ceniony gołąbek. Owocniki tworzy od lipca do końca września. Górna powierzchnia kapelusza ma barwę szaro-zieloną, podczas suchej pogody występują charakterystyczne spękania, zwłaszcza na starych owocnikach. Blaszki grube, najpierw białe, potem blado-kremowe. Trzon biały, pełny, z wiekiem robi się gąbczasty. Miąższ biały, wkrótce brązowiejący, zwarty, dość twardy i suchy, o przyjemnym smaku, kruchy jak u wszystkich gołąbków. Skórka gruba, sucha, przyrośnięta tak silnie, że tylko w okresie wilgotnej pogody można ją miejscami trochę zedrzeć od brzegu, przeważnie razem z miąższem. Relatywnie łatwy do rozpoznania, gdyż różni się bardzo barwą i ogólnym wyglądem od wszystkich innych gołąbków. Można go pomylić z Gołąbkiem grynszpanowym (Gołąbek białozielonawy)(Russula aeruginea), czy też z niektórymi formami Gołąbka modrożółtego (Russula cyanoxantha var. Cutefracta). Może być nawet spożywany na surowo, jako domieszka do różnego rodzaju surówek i sałatek. 

Nazwy potoczne:

surojadka, gołąbka siwa, siwka, syrojeżka zielonawa

Gołąbek grynszpanowy (Gołąbek białozielonawy) - Russula aeruginea

Gołąbek grynszpanowy już się przewinął na blogu tutaj. Poniżej przepis i kilka świeżych zdjęć:

1. Po wypłukaniu z gołąbków ściągamy skórkę łapiąc za brzeg kapelusza
2. Delikatnie podduszamy a następnie smażymy (najlepiej na maśle)
3. Przyprawiamy do smaku
4. Czekamy aż się zarumienią
5. Bon appétit

Gołąbki można usmażyć także na żeliwnej blasze na ognisku. Blachę nacieramy olejem i kładziemy umyte gołąbki. W czasie smażenia grzyby solimy. Są gotowe gdy się zarumienią.

Gąsówka naga - Lepista nuda

Jak trafiłem na tak piękne okazy Gąsówki nagiej nie mogłem sobie odpuścić. Grzyb już był opisany na blogu tutaj. Tym razem przedstawiam szybki przepis na Gąsówkę.

1. Grzyby kroimy na mniejsze fragmenty
2. Smażymy wraz z cebulą na maśle (można też dodać trochę Kasi) pod przykryciem, aż puszczą wodę
   
3. Przyprawiamy do smaku
4. Trzymamy na patelni aż się delikatnie przyrumienią 
5. Podajemy z chlebem
6. Bon appétit

Krowiak podwinięty - Paxillus involutus

Nazwy potoczne:

bydlęca gęba, krowia gęba, krowia warga, krówka, pieczeń, świnka pospolita, tłuszcz, tłustocha, gwożdziak podwinięty, olszówka, podolszówka, olchówka, krowiak, krówka, świnka