Grzyb
o bardzo ciekawym ubarwieniu. Występuje najczęściej na ściółce
w lasach bukowych i świerkowych, ale czasami spotykana jest także
na łąkach, czy nawet pryzmach kompostowych. Zazwyczaj owocniki
pojawiają się późno, pod koniec sezony grzybowego, ale również
można je spotkać wczesną wiosną. Miąższ Gąsówki jest
fioletowy, później wyblakły o odcieniu fioletowym, jędrny,
początkowo twardy, później miękki. O lekko grzybowo-owocowym
zapachu i łagodnym smaku. Gąsówkę nagą można pomylić z Gąsówką
dwubarwną (Lepista personata) oraz z Gąsówką brudną (Lepista
sordida), która jest jednak dużo mniejsza od nagiej. Obie
wymienione Gąsówki, są jadalne. Istnieje także możliwość
pomyłki z niektórymi zasłonakami, z Zasłonakiem fioletowy
(Cortinarius violaceus) czy Zasłonakiem wonnm (brodatym)
(Cortinarius traganus). Zasłonaki jednak mają pajęczynowatą
zasnówkę, pokrywającą blaszki za młodu a jej resztki pozostają
potem w formie kłaczkowatej strefy pierścieniowej na trzonku.
Blaszki zasłonaków dojrzewając przybierają barwę rdzawoczerwoną.
Gąsówka naga to grzyb jadalny, jednak nie nadaje się do jedzenia
na surowo (zawiera truciznę rozkładającą czerwone ciałka krwi,
podczas zabiegów termicznych trucizna ta ulega rozkładowi). Od
pewnego czasu grzyb ten jest uprawiany. W Internecie pojawia się
coraz więcej ofert z zestawami do uprawy Gąsówki nagiej.
Próbowałem Gąsówkę smażoną. Zarówno smak i zapach smażonych
owocników jest niezwykle specyficzny, jednak mi podszedł średnio
(przepis na smażoną Gąsówkę tutaj). Następnym razem będzie
marynowanie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz