Kapelusz
o średnicy 5–14 cm, u młodych okazów półkolisty z podwiniętymi
brzegami, potem poduchowaty z ostrym brzegiem. Skórka za młodu ma
kolor od żółtego lub żółtosiwego przez oliwkowy do
brudnopomarańczowego i jest pilśniowata, potem staje się
ochrowobrązowa do bladopomarańczowej. Jej powierzchnia pokryta jest
drobnymi kosmkami, które u starszych okazów czasami zanikają.
Rurki dość krótkie, za młodu żółte lub bladopomarańczowe,
potem ciemnooliwkowe. Po uciśnięciu najpierw sinieją, potem
brązowieją. Trzon wysokość 4-10 cm, grubość 2-4 cm. Jest
walcowaty, gładki i dołem zgrubiały. Ma żółty lub
żółtobrązowawy kolor z lekkim czerwonawym odcieniem. Miąższ
twardy, bladożółty lub bladopomarańczowy, po przekrajaniu lekko
błękitniejący nad rurkami i pod powierzchnią trzonu
cytrynowożółty, po przekrojeniu miejscami lekko sinieje (lekko
błękitnieje). Smak nieznaczny, zapach oryginalny, nieco
przypominający igliwie. Owocniki
wyrastają od lata do jesieni. W Polsce miejscami jest pospolity.
Występuje w lasach iglastych, szczególnie pod sosną i na
wrzosowiskach w miejscach wilgotnych.
Nazwy
potoczne:
bagniak,
grzyb pstry, jakub, jakubek, łosiak, murzynek, piasecznik, twardak,
twardzioszek, grzyb twardzioszek, borowik pstry, bagniak, murzynek,
twardak, ugacz, piasecznik, piaskowiec, hubanek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz