poniedziałek, 29 października 2012

Gąska zielonka - Tricholoma equestre

Nie sądziłem, że w pierwszy śnieg będę zbierał grzyby w lesie a udało się zebrać na dobrą jajecznicę. Zielonka lubi piaszczyste gleby co dobrze później widać przy płukaniu lub jedzeniu, jeśli się wystarczająco nie postaramy ;]. Miąższ gąski ma łagodny smak, zapach słaby, porównywany do świeżo zmielonej mąki. Skórkę gąski łatwo ściągnąć. Występuje gromadnie w lasach iglastych i lubi się schować (z gruntu wystaje zazwyczaj tylko część kapelusza). Słynie z tego, że jest odporna na niskie temperatury. Pojawia się zazwyczaj już w październiku, a zbierać ją można nawet i w połowie grudnia. Często występuje razem z Gąska niekształtną (Trichobotria portentosum). Zielonkę można pomylić z Gąską siarkową (Tricholoma sulphureum), która jednak ma nieprzyjemnym zapachu karbidu (wstrętnie śmierdzi), poza tym Gąska zielonka ma biały miąższ. Podobna jest także Gąska oddzielona (Tricholoma sejunctum) o gorzkawym smaku i białych blaszkach. Muszę przyznać, że wyśmienity nieco nietypowy smak i zapach Zielonki może zaskoczyć. Jako że nie uwieczniłem gąski w swoim naturalnym środowisku (tutaj uwiecznione grzyby w lesie), przedstawiam już oporządzone owocniki. Grzyb ten jest podejrzewany o powodowanie rabdomiolizy (francuski lekarz dr Regis Bedris opublikował swoją hipotezę na łamach “The New England Journal of Medicine ”) i coraz częściej w atlasach grzybów, można zielonkę zobaczyć w dziale grzybów trujących.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz